نکات تایم لپس عکاسی نجومی از متیو وندپوت

جاذبه نگاه کردن به جهان غیرقابل انکار است. بنابراین تعجب آور نیست که عکاسی نجومی – زمانی که خوب انجام شود - این قدرت را دارد که شما را در مسیرتان متوقف کند. هنگامی که حرکت را به ترکیب اضافه می کنید - به شکل تایم لپس - خروجی کار حتی جذاب تر هم می شود.


اصول اولیه عکاسی نجومی چیست؟

ابتدا مطمئن شوید که آسمان بالای شما به اندازه کافی تاریک است. شما باید خود را از مناطقی که دارای آلودگی نوری هستند - یعنی شهرها - دور کنید و مطمئن شوید که ماه در اطراف تصویر وجود نداشته باشد..

شما همچنین به یک سه پایه محکم، یک لنز سریع و یک ریموت شاتر از راه دور نیاز دارید. اگر کنترل از راه دور ندارید، می‌توانید از شاتر تاخیری برای به حداقل رساندن لرزش دوربین استفاده کنید. اگر لنز شما دارای لرزشگیر تصویر است، آن را قبل از عکاسی خاموش کنید. از لایو ویو برای بزرگنمایی روی ستاره ها و فوکوس دستی استفاده کنید تا مطمئن شوید خروجی شما واضح است.

برای بهتر شدن تصویر خود، سعی کنید برخی از عناصر بصری را به پیش زمینه خود اضافه کنید. می توانید یک عنصر انسانی یا درخت را به قاب تصویر اضافه کنید و با استفاده از چراغ قوه می توانید عناصر نقاشی نور را اضافه کنید.


از چه وسیله ای برای عکاسی نجومی استفاده می کنید؟

تجهیزات کنترل حرکتی خوب سه ‌پایه‌ های مستحکم ضروری هستند و یک ریموت شاتر از راه دور مانند TC-80N3 ابزار ایده‌آل خواهند بود..

یک DSLR (یا دو) برای عمر طولانی باتری آنها. بهتر است دو سکانس را همزمان با هم بگیرید.

طیف وسیعی از لنزهای سریع – مثل RF 35mm F1.8 Macro IS STM ، RF 15-35mm F2.8 L IS USM، EF 16-35mm f/2.8L III و EF 35mm f/1.4L II استفاده کنید . این لنزها بدلیل باز تر بودن دیافراگم و در نتیجه نورگیری بهتر کار کرد بهتری دارند.


از چه تنظیمات دوربین برای عکاسی نجومی استفاده می کنید؟

هیچ نوع رویکرد یکسانی برای تنظیمات عکاسی نجومی وجود ندارد. بستگی به شرایطی دارد که در آن عکس می‌گیرید. در این تصویر از حالت دستی، دیافراگم f/2.8 - یا اگر بتوانم بازتر - حدود 20 ثانیه نوردهی، با حساسیت 6400استفاده شده است. این کار سبب بهتر نمایان شدن ستاره‌ها در عکس به شما می شود.

"قانون 500" را در ذهن داشته باشید. هرچه فاصله کانونی شما بیشتر باشد، به‌ جای گیر افتادن ستاره‌ های تیز، مسیرهای کوچکی از نور را سریع‌تر دریافت خواهید کرد. این به دلیل چرخش زمین است. عدد ۵۰۰ تقسیم بر فاصله کانونی - در تئوری - حداکثر زمان نوردهی شما است. به عنوان مثال در یک لنز 24 میلی متری، زمان نوردهی ایده آل برای ستاره های تیز 500/24، تقریباً 21 ثانیه خواهد بود.


از چه تنظیماتی در دوربین برای تایم لپس های عکاسی نجومی استفاده می کنید؟

برای ایجاد یک سکانس تایم لپس به تعداد زیادی عکس جداگانه نیاز دارید. و از آنجایی که تصاویر عکاسی نجومی به نوردهی طولانی نیاز دارند، در نهایت با یک سکانس بسیار طولانی برای عکاسی برای تایم لپس عکاسی نجومی مواجه می شوید. من توصیه می شود حداقل 250 عکس در هر سکانس بگیرید که منجر به 10 ثانیه فیلمبرداری با سرعت 25 فریم در ثانیه می شود.

همیشه یک بافر سه ثانیه ای بین عکس ها اضافه کنید تا مطمئن شوید که هیچ عکسی را در دنباله از دست ندهید، این کار منجر به پرش های کمی در فیلم می شود. افزودن بافر سه ثانیه ای به ازای هر عکس 18 ثانیه زمان می دهد. 250 بار تکرار به ما 4500 ثانیه یا 1 ساعت و 15 دقیقه برای یک سکانس تایم لپس می دهد.

برای تک تک تصاویر، با استفاده از همان تنظیمات تصویری که قبلاً برای عکاسی نجومی بیان شده است، شروع کنید و در صورت نیاز تغییر دهید. این کار سبب تیز نگه داشتن ستاره ها و یکی از سخت ترین بخش های عکاسی نجومی است.


چگونه فوکوس را درست به دست بیاورید؟

چند راه برای انجام این کار وجود دارد. یک راه این است که دوربین را به سمت یک ستاره درخشان یا ماه بگیرید و از فوکوس خودکار استفاده کنید.

مورد دیگر این است که لایو ویو خود را روشن کنید، با استفاده از دکمه بزرگنمایی 10 برابر بزرگنمایی کنید، و به صورت دستی لنز را فوکوس کنید تا ستاره های عکس به کوچکترین حالت خود برسند. متوجه خواهید شد که فوکوس در دو طرف «کاملاً در فوکوس» باعث ایجاد ستاره‌های تار یا شبیه بوکه می‌شود.